Aklıma göre az içmişim,
Parmaklarıma göre bir tık fazla.
Aradayım, her şeyin ortasında
İçersem şiir yazarım bundan biraz dahasında…
İçeyim dedim ve başladı satırlar:
Sen ne yapıyorsun kalbime?
Sen neler döküyorsun ellerinden, yüreğime?
Hatırla…
Bir kibrit çaktığın o anı
En son zirveye çıktığında baktığın manzarayı…
Bir yangın gibi yükseldiğin o…
Hatırla.
Her yangın söner bilirsin
Ve her söndürme çabası benzer vedalara.
Mecburdur, zor olsa da.
O külün ardından tekrar yeşerir ağaçlar, ormanlar.
Ve her yangın sonrasını derleyip toplayan birileri çıkar.
Yeni yangınlar onların elinden yaratılır, bilirsin
Daha çok yakıp, daha can yakar…
Oğuzhan Akgöl
