Sevgi’li Çocuk

Çok güzel bir şiirdir, Çocuk Gönlümde Güzel Gönlüm: “Kendime hiç küsmedim / Sevdim onu çocuk kâküllerinde/ Avuttum gün ortası / Şımarttım belki biraz / Ama bu belalı kargaşada / Gülmeyi de ağlamayı da unutturmadım.” Nisan ayı çocuklara armağan edilmiş muhteşem bir bayramı barındırdığı için, ‘çocuklarımıza çocuk kalabilmeyi nasıl öğretiriz’den bahsetmek istedim.

Birçok ebeveyn çocuklarının psikolojik dayanıklılığı için onları cam fanusta hayata hazırlamak gerektiğini düşünüyor. Oysa çocuklarımızın hayatın getirdiklerine karşı problem çözebilme, dirençli olabilme, travmalar sonrası hayatlarına devam edebilme becerilini kazanmaları için hayatı yaşamaları gerekiyor. Yani bu psikolojik dayanıklılık demek aslında çocuklarımızın kendi güçlerinin sınırlarının farkında olmaları ve esnekliklerinin sağlanabilmesi demek.

Peki güçlerinin farkındalığına varmaları için neler yapabiliriz? Öncelikle öz saygılarını geliştirmeliyiz. Koşulsuz sevgi bence bunun için en önemli etken. Ödevini yaparsan, derslerinde başarılı olursan ya da odanı toplarsan gibi cümlelerle çocuklarımıza sevgimizi koşullandırarak sunmamak gerekir. Biz bunu yaparsak onlar büyüdüklerinde hep kendilerini bir şeyler yaptıklarında kabul görüp sevilebileceklerini düşünecekler. Öz saygıları yerle bir olacak. Toplumda kabul görmek için hep uğraş vermek zorunda kalacaklar ve hep veren taraf, mutsuz yetişkinler olacaklar.

Çocuklarımızın kendilerini sevme, kendilerini değerli hissetme ve başarılı olma tutumlarını geliştirmek gerekir. Lütfen onlarla kaliteli zaman geçirin. Yaş ve ilgi alanlarına göre sohbet edin, oyun oynayın, sorunlarını dinleyin, onlarla ilgili ya da aile ile ilgili kararlarda fikirlerini alın.  Hatta kendisiyle ilgili kararları uygulamalarına izin verin. Böylece yaptıkları eylemlerin sorumluluklarını almayı da öğrenirler. Hata yaparak esneklik kazanırlar.

Hatta analitik düşünme becerilerini, ruh ve beden sağlıklarını koruyabilmeleri için mutlaka bir takım sporuna yönlendirin, mutlaka bir sanatla uğraşmasını sağlayın. Bu resim olur, müzik olur, tiyatro olur… Bir hobi edindirin.              Unutmayın bizler nasıl kendi ebeveynlerimizin prototipleriydiysek onlar da bizim prototiplerimiz. O halde, ‘ben görmedim, evladım görsün’ diye dünyayı ayaklarına sermeye çalışmak yerine onlara zaman ayırın, sevgi, saygı, değer ve düşüncelerini rahatça ifade edecekleri hata yapabilecekleri şefkat dolu aile ortamını sunun. Böylece zihnen, bedenen, ruhen aklı selim insanlar yetiştirmiş olursunuz.

Hepimiz biraz çocuk kalmalıyız diyerek; 23 Nisan Egemenlik ve Çocuk Bayramımızı kutluyorum.

Emsal Gerezlioğlu