Gezi

Serçeleri Vurmasınlar

Yıl: 1958

 

En büyük seçim vaadi tarımı ilerletmek ve güzel tarım politikalarıyla, ülkeyi tüketici konumdan üretici konuma getirmek istiyordu. Bu sözleri ülkede çok büyük ilgi gördü ve seçimleri kazandı. Hemen seçimi kazanır kazanmaz ülkenin önde gelen çiftçileriyle bir toplantı yaptı. Toplantıda çiftçiler toprakların verimli olduğunu, çok iyi ve bol üretimler yapılabileceğini ama büyük bir sorunları olduğunu söylediler.

 

Peki bu sorun ne idi?

 

Serçeler topraktaki ürüne ciddi anlamda zarar veriyordu. Eğer bu durum çözülürse ülke olarak çok büyük tarım toplumu olabiliriz dediler.

 

Yeni seçilen Başkan Mau Zadong, görevinin ilk günlerinin verdiği heyecanla hemen bir karar aldı. Aldığı bu karar, çevresinde ve o dönem ki çiftçiler tarafından büyük bir sevinçle, coşkuyla karşılandı.

 

Peki alınan o karar ne idi?

 

Karar: Gökyüzünde uçan veya yere konan büyün serçeleri öldürtmekti. Ülkede bununla ilgili ciddi anlamda bir kampanya başlatıldı.

 

Hatta belirli sayıda öldürüp getirenlere yüklü bir ödeme yapılacağı bile söylendi. Parayı duyan halk kendi işlerini bırakıp tüm ailece serçe öldürmeye başladı.

 

Belli bir süre sonra serçelerin soyunda ciddi anlamda azalma oldu. Çiftçiler, tarım yaptıkları arazi üzerinde uçuşan serçeleri göremeyince çok sevindiler ve bu kampanyayı uyguladığı için Başkan Mao’ya şükranlarını sundular.

 

Fazla değil, aradan bir ya da iki ay geçtikten sonra çiftçiler sabah uyandıklarında arazilerinde gördüğü manzara karşısında yıkıma uğradılar. Tüm ürünlerini böcekler yemişti. Bu durum ülkenin her yerindeki topraklarda geçerliydi.

 

Böcekler tüm tarım ürünlerini yediği için, Çin topraklarında ciddi anlamda hasat yapılamaz hale geldi.

 

Ekolojik sistemde, bu böcekleri sadece bir hayvan yiyordu.

 

O hayvan ise maalesef Çin halkı tarafından hunharca ara vermeksizin katledilmişti.

 

Alınan bu karar, süre gelen yıllarda büyük bir kıtlığa neden oldu ve bu kıtlık sonucunda yirmi milyona yakın insan hayatını kaybetti.

 

Ekolojik sistemde her şeyin ayrı bir yeri var.

 

Doğayı, hayvanları rahat bırakalım.

 

Peki ya insanlar?

 

Bu sorunun cevabını size bırakıyorum…

 

Fevzi ERDEN

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

İlgili Makaleler

Göz Atın
Kapalı
Başa dön tuşu