Boşluk hissederdi bazı zamanlar,
Hayat ağır gelirdi, dua eder kurtulmaya çalışırdı.
Bilmezdi içindeki umutsuzluk neden,
Anlamazdı hayatın tatsız ve saçma olduğunu…
Okusaydı eğer Jean Paul, Camus veya Spinoza
Bilirdi bunun varoluş sancısı olduğunu.
Sabah işe gider akşam işten döner
Bazen de oturur bir durakta sigara içerdi gizli saklı
Hayata bir katkısı olmadığını bilirdi,
Aldığım nefes bile haram derdi, ağlardı.
Onun da hayalleri olmuştu,
Bisiklet sürmek isterdi hep ama öğrenemedi işte…
İlkokulda konuştuğu için dövmüştü hocası
Sonra hem okula hem de konuşmaya küstü.
Görünmesem, derdi, kimse fark etmesin beni,
Korkardı kalabalıktan
Biraz bilseydi psikoloji
Agorafobi derdi buna ama onun için nazardı bunlar
Hiç kitap okumamıştı,
Bilmezdi modernizm nedir postmodernizm nedir
Babasının yıllar öncesinde aldığı Kuran’ı vardı odasında
Ona da bakmazdı.
Hiç gitmemişti camiye bilmezdi namaz kılmasını,
Arada Cuma’ya gider taklit ederdi insanları.
Biraz dinlemiş olsaydı felsefeyi, dini
Anlardı bunun tasavvufi olduğunu
Ölsem, dedi bir gün, belki Tanrı sarılır bana,
Bilmezdi kelimenin gücü bir anda yığıldı yere.
Mezarının başında ne dua eden vardı ne de bir çiçek,
Anası babası bile gelmemiş su dökmeye…
Öylesine bir hayat yaşadı
Sessiz sedasız ve coşkusuz,
Bilinmezliğe doğru gitti dönmemek üzere…
Bahadır SOLAK
