Mevsimi bahar olan, kışın risklerini kabul edermiş.
Melankolinin etkisi gecedenmiş…
Gündüz ve yaz beni kabul etmiş bu yüzden.
Ve bazen güneşe inadına bakarım ben
Gündüz vakti karanlığı yaşarım sonra
Karanlığı da, hakkını vere vere
Şu bulut arabaya binip gitsem diyorum
Aa, üzerinde dev bir timsah
Biraz sonra birleşiyor bulutlar
Ve benim araba, timsaha yem oluyor.
Bende de ne şans var be…
Ne zaman bir şeyi çok istesem bir timsah kapıyor
Mutluluğumu,
Ellerimden…
Yer yokmuş ya hani grilere,
Her şey ya siyah ya da beyazmış…
Sen, benim için
Her şeyin ortasındasın, ve orta yerinden
Bir fevrilik kapıveriyor,
Mutluluğumu,
Ellerimden.
Sen benim için ne çıldırtıcı suskunluksun, ne yorucu gevezelik
Ne deli kahırların çilesi, ne de rüyaların huzurlu perisi
Sen, benim için ortasısın her şeyin…
Anla, sürrealizm değilsin bir natüralizm hiç değil
Ne bir Şems’sin, ne Alâeddin
Ne çok belirsiz, ne de belirgin…
Ve medyanım,
Ne zaman ortasını bulsam bir şeylerin
Bir şeyler standart sapıyor
Mutluluğumun
köşesinden…
Selin Sivari Poyraz
Ne zaman bir şeyi çok istesem bir timsah kapıyor
sonra keşkeler aklımı bulandıryor
belkiler dilimde ne çok tekrarlanıyor
ah bir timsah kapıyor her hayali
her en güzel şeyi
bir şeyi
seni
…………..
diyesim geldi şiirinden ilhamla
kalemine yüreğine sağlık kardeşim.
Teşekkür ederim hocam bu güzel yorumunuz için:)