Edebiyat

Küçürek Hikaye- 2

“SES”SİZ

Ses vardı, ses yoktu.

Ortalık ansızın sese büründü.

Ses vardı, ses yoktu.

Ses… Se… S…

Sonra yok oldu.

“Ses”siz insan ne ederdi?

ACI

Bak Tanrı’ya…

Ne diyor?

“Acını bul!”

 

NEDEN BEN?

Tanrı “Bana ibadet edeceksin.” dedi.

Şeytan “Sana her türlü hazzı yaşatırım.” dedi.

İnsan “Neden ben?” dedi.

 

İNFAZ

Akıl “ Yapma dedim sana!”

Yürek “Seviyordum ama!”

Akıl “Hiç söz dinlemiyorsun!”

Yürek “Üstüme gelme!”

Akıl “Bıktım senden!”

Yürek “Ben de senin bilmişliğinden!”

Ruh “Bir şey diyebilir miyim?”

Akıl “Sen sus!”

Yürek “Kes sesini”

Ruh “Ölüyorum!”

GÖZYAŞI

Tanrı kurban niyetine gözyaşını istedi insanoğlundan.

O gün bugündür eksik olmuyor kurbanlar.

Özellikle gecenin bir yarısı adet edindi insanlar.

Gizli gizli…

 

ŞEY

-Şeyi versene!

-Hangi şeyi?

-Şu şeyi canım!..

-Nasıl bir şey?

-Öyle bir şey işte canım!

Sonsuza kadar dile pelesenk oldu bir şey.

Anlaşılmayan…

 

GENÇLİK

Yaşlı adam, meydanda yana yakıla birini arıyordu.

“Nereye gitti? Gördünüz mü? Nerede o?”

Adamın biri yanındakini dürttü:

-Deli midir, nedir? Diğeri:

-Hayır, deliye benzemiyor.

-Peki, neyi arıyor?

-Gençliğini…

 

 

SURET

İnsanın sureti kıssadan hisseymiş meğer.

 

SORGU

Küçük kız, annesine seslendi:

-Anne, anneee!..

Annesi yüzüne hiç bakmadan, elinde telefon mutluluk pozları vermeye çalışırken:

-Ne var, ne istiyorsun?

-Seni… Yıllardır konuşmuyorsun benimle, özlemedin mi beni?..

 

ALDANIŞ

Derviş, manalı manalı baktı adama:

-Dünyanın heybetine aldanma. Bak şuraya, yıkıntılar ülkesinde diriydi cellat gözlü ölüler.

Adam, dervişin gürültülü iç çekişlerine aldırmadı.

 

ENKAZ

-Yuvayı hep dişi kuşun üzerine yıktılar.

-Ya ne yapacaklardı?.. Sen de bir âlemsin!..

 

CEZA

-Öleceğini bile bile neden doğurmak ister ki insan, başka bir canlıyı?

-Tanrı’nın insana bir cezasıydı belki de bu istek, diye cevapladı başkası.

-Kim bilir? Belki…

 

BESTE

En güzel âşk bestesiydi arkadan yırtılan gömleğin sesi.

 

 

CAM KENARI

Yenilmişliğin verdiği acı bir tat vardı ağzında.

Yaslandı koltuğa. Yılgın ve bitkin bir şekilde…

Kapadı gözlerini. Ölüm meleğine seslendi sonra:

-Hazırım. Cam kenarı, hayata sıfır olsun!..

Bir daha uyanmadı…

Şaziment KÜSKÜ

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

İlgili Makaleler

Göz Atın
Kapalı
Başa dön tuşu