Olası taş mezar.
Sevmenin iskeleti.
Jaluzili pencerenden görülmekte açık seçik,
Ziftli sandal yolculuğu sonsuzluğa.
Eflatun balkonundan gülüşün eşlik edecek
Billur bakışlı bir şairin son mısralarına.
Açılır bir kapı elbet kapanırken diğeri
Benden önce kapı kaçar karanlığın on ikisine.
Siyah pantolonlu çocuklar bakar kapı aralığından
Yamaları umut dikili.
Yırtıklarımı gizlercesine.
Temkinli sevdiğim hayatı
Temkinsiz terk etmeli şimdi.
Örtbas et gönlümün coşkunluğunu
Öldüğümde edemeyeceksin çünkü.
Çocukları sevmekle yetin şimdilik
Yoksul ama zengin umutlu çocukları.
Çakırkeyif uyandıkça sabah,
Mutat merhametler bırak ceplerine onların.
Erketede kemlikleri boş ver,
Boyunduruk altında bilakis iblis, dualarımla.
Ve çocuk gülüşlerinin saflığıyla…
Karton kürekler… zamk yasası. Tutkal
Bir şiir at mezarıma
Jaluzili pencerenden gülüşün kokan
Battı batacak sandal…
Yusuf Gökbakan
Bir şiir at mezarıma
…
kalemine yüreğine sağlık üstadım