Edebiyat

Hoşça Kal

HOŞÇA KAL

Hoşça kal iki güzüm

Hoşça kal güzelliğini anlatamadığım

Sevgi sözlerine sevgisini sığdıramadığım

Hoşça kal ben dolarken açan kardelen çiçeğim

Sana söyleyemedim sözlerim var

De ki bu bir vefa de ki bu bir veda

Ya da de ki bu bir pişmanlık

Deseydim, bırak etrafın boş bir kalabalık

Tut sıkıca ellerimi

Haykırsaydım her defasında susmadan sevdiğimi

Dinleseydim, evimizdeki muhabbet kuşuyla konuşurken, yüreğinin söylediklerini

Silseydim gözyaşlarının izlerini

Bilseydim her şeyin bir gün beni acımasızca terk ettiğini

Şimdi üzerime gelirken ayrılık adım adım

Derin bir sessizlik içindeyim

Belki geceler boyu döktüğüm gözyaşım

Ve Allah’a ettiğim dualarım

Benim için sonuçsuz boş kalacak ellerim

Artık kurak toprağa gül dikemeyeceğim

Sevda türküleri söyleyemeyeceğim

Yalnız kaldığım mezarlıkta

Dönüp yollara baksam da

Gelmeyeceksin, sevmeyeceksin

Belki bir rüya idi

Veya okyanusta bir inci tanesi

Çölde açmış bir çiçek aramaktı benimkisi

Mutluluk Kaf dağı kadar

Sensiz sevgi bana senin kadar ulaşılmaz

Ben sensiz olamam, sen beni bırak

Yalnız bir çiçek görürsen

Kurduğun yuvanın bahçesinde

Tek başına açan

Soldurma onu

Sana bir ömür sevgi sözleri fısıldayacaktır

Hoşça kal iki gözüm

Mutluluk senin olsun

Çilene ben talibim

Dualarım seninle

Dilerim

Sevdiğini yüreğin kadar yakınında bulur

Yuvanı huzurla doldurursun

Ben mi

HOŞÇA KAL…

 

Melike ŞEN ŞİMŞEK

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

İlgili Makaleler

Göz Atın
Kapalı
Başa dön tuşu