GERÇEKTEN Mİ
Unutulmuş hatırılar dükkanına girmişim
Bilmeden
Yorgunmuş her hatıra, uzaktan onlara bakmışım
İçlenerek
Savrulmuş adeta her biri nerelerden
İstemeden
Bilmemiş kimse onların hatırını
Sonradan
Ben bilmişim
Gerçekmiş
Yazılmış bir duvar yazısının önünden geçerken
Kendimi, kendime sordum
Kendimi noktanın hüznünde buldum
“Ayrışmış kalplerde sevgi bitermiş.”
Gerçekmiş…
Islanmış kaldırımların arasına sızan
Bahtsız bir damlayı düşündüm
Keşke düşseydi bir kadının avuçlarına
Saçlarına, yüzüne, dudağının kenarına
Ne güzel olurdu
Damla mutlu olurdu
Ya ben, ben de…
Gerçekten mi?
Mehmet Özcan Yasdıbaş
