GEÇMİŞ YARINLAR
Giderken sen, susuyordun;
Yıllar önceydi, bir sonbahar günü
O matem suskunluk yine kapladı bedenini
Bana gelmeyeceğini bildiğim ilkbahar şafağında
Zor günler esir etti yokluğuna beni
Hani aşacaktık kaderi, gamı, yoksulluğu
Hani doğacaktık bir güneş gibi umutlarımıza
Doğan nefretin oldu bana ancak; büyük bir kalp kırıklığıyla
İyi bak kendine parlak yarınlarda
Çok sevdiğin özgürlüğünü de al yanına
Doya doya gez Anadolu’yu, boydan boya
Eğer ki olur da gelirsem aklına; beni düşlerinde ara
Ferdi ÇUFALI
