Edebiyat

Dönüş

Dönüş

Yol şarkıları çığırılıyor kemiklerimde
Bu bestelere yaslıdır ağaçların uzuvları
Defne’nin gözyaşlarına sarılan Apollon
Kederinin külünü ezgilerime döker
Nalçalarından martı gibi sıyrılan atım
Duru şafaklara kanat çırpmadadır
Kargılarına kan serpiştiren avcılar, irkilmiştir
lambalara çarpan kelebeklerinden kentlerin
Kentlerden kopuyor güneşim yolda
Bir başka duyuluyor toprağın sesi
Toprağın sesi kanımla durulanmakta
Semasına salıncak kurmuş üveyik
İz sürdüğümüz mavi yokuşların
Kaderin tahtasına darılan Prometheus
İsyanının heybesine başımı koyar
Yolumuz ceviz kabuğundan ayrılır şimdi
Bir çetin göğüs kokar ayaklarım
Annabel Lee şiirini sayıklarken uykuda
Sıyrılır modern beldelerin parmaklarından
Beyaz nehirlerin nefesi armonika
Deniz dibimizde saman kağıdı
Avuçlarımızda sektiririz mercanları
Böyle bir seyahat görmedi Zeus da
Ne kitaplarında yazdı bilgeler devrinin
Ne bin yıllık ateşlerin ilişti kulağına
Gelinlik kızcasına heyecan içten içe
Damarlarımda tozlu ayrılık neşesi
Hazırlanın, hazırlanın büyük göçe.

 

Yunus Emre DARTAY

Bir Yorum

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

İlgili Makaleler

Göz Atın
Kapalı
Başa dön tuşu