Edebiyat

DİLİM VAR

 

Dilim vardı, gölgesinde koşturduğum.

Sürekli sabaha karşı
yataklarda en önde belirirdi.

Evet eskimişti kötü olmayı kabul ederek

Susmak istediği konuyu yine rahatça kapattı.

 

Sevmedi kalbimi

Haykırdı çığırtkanlar!

Sonra mecbur

En saçma muhabbetlerin başkahramanı

En konuşulmayacak gizlerin Donkişot’u

Sabaha karşı yatakta, evine
dönense oydu

Bir şemsiye gibi dik dilimi
bazen istemiyorum

Öpüştüğüm insanlar
bana acıyla bakıyorlar

Başkalarının reklamını yazıp çizen kendisi

Bal çalmaksa ağzıma en tatlı fiyasko

Ben dayanmalıyım! Şairi

şaire kırdırdım ama

yıldım!

Eğer buysam

Birazda şansımın

yaver

gitmesi

gerek…

 

Teşrif ettiğim dünya!

Baktığım troposfer kayıyor avucumdan, belli!

Şans dediğin?

Evet göreceli.

Madde madde heceliyorum dilim

susmuyor geceleri

 

 

SÜLEYMAN BERÇ HACİL

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

İlgili Makaleler

Göz Atın
Kapalı
Başa dön tuşu