Anma Köşesi
Kayıplarımızı saygı ve özlemle anmak istedik…
-
Orhan Veli Kanık
Orhan Veli Kanık (13 Nisan 1914-14 Kasım 1950) “Ben Orhan Veli 1914’de doğdum. 1 yaşında kurbağadan korktum. 2 yaşında gurbete…
Devamını Oku » -
RAHMETLE…
Yazarlarımız, deprem bölgesi için yardımdalar. Acımız dinmeyecek. Ancak biz, elimizden gelen her şeyi yapana kadar, bir müddet buralarda yokuz. Lütfen,…
Devamını Oku » -
Çemberinde Gül Oya
Bu yaşa kadar hiç kimseyi kaybetmeden gelmiş olmam, belki şükür sebebiydi belki de şımarıklığa yol açmıştı bilemiyorum. – ara sıra…
Devamını Oku » -
ÖLMEK GEREK BAZEN
Bir gece ansızın kulağıma fısıldadı rüzgâr Ölmek gerek bazen… İrkildi saç diplerim ve ruh-i tüylerim Nasıl ölmeyi kabul ederdi beden?…
Devamını Oku » -
BUYRUĞUNA HÜLASAM
Bu, ne isyanı kalemin ne de sözün feryadı! Bu, boyna dolanan firak. Dünyada en büyük hüzün olsa gerek Göz yaşı…
Devamını Oku » -
DEVRİLMEK
DEDEME -devrilmek- Az kaldı devrileceğim! Benden önce yıkılırsa bu ulu çınar Bu yerküre yarılırsa bir bedene Ve ağlarsa bu koca…
Devamını Oku »