Bu Sefer Olacak mı Dersiniz?
Yıllara anlam biçiyoruz, yaşadıklarımızla özdeşleştiriyor; iyi anlarımız varsa o yılı baş tacı edip ömür boyu özlemle anıyoruz. Kötü anlar yaşatan yılları ise hasım görüp alayından nefret ediyoruz.
Yeniye rağbet vardır genelde… İçimizdeki umudun koca temsilcisidir o. Her zaman diri tutar kendini, en kötü anların kurtarıcısı ve başrol oyuncusudur. Eskiyi bir çırpıda atıp derin sulara, yeni ufuklara yelken açma isteğidir ‘yeni’.
Atabiliyor muyuz peki? Attığımızı mı sanıyoruz? Dönüp bakın geçen yıllarınıza. Kaç veda, kaç ölüm, kaç gözyaşı yaşatmış yıllara bir bakın. Gitsin dediğiniz o yıllara her veda ediş zamanınız geldiğinde, yeni bir yıl gelirken hep…” Gelen gideni aratmasın. “, deriz. Çünkü umudun yanında korku da besler sizi, kaygılar bırakmaz peşinizi.
Hele son yıllarda bu duygumuz daha da ayyuka çıkmış durumda. İnsanlar yeni gelen yılın bir öncekinden daha beter olduğunu göre göre yaşam sevinçlerini yitirdiler. Kimi “Ahir zamandayız kıyamet yakın.“ Derken; kimi de küresel güçlerin insanoğlunu bilerek bu belirsizliğe sürüklediğini, bunun bir senaryo olduğunu düşünüyor.
Pandemisi, depremi, seli, yangını, savaşı derken insanlar kendileri ve gelecek nesiller için aşırı tedirginler. Ne zaman biteceği belli olmayan bu kaos ortamı hepimizi derinden etkiliyor.
Ne yapmak lazım peki? Her sabah yatağımızdan kalkarken bizi hayata bağlayan bir amacımız olmalı ki ruhumuzu çürüten bu yaşlı dünyaya kafa tutabilelim. Yeni gelene “Merhaba, hoş geldin!“, diyecek gücümüz olsun.
Lütfen barış, sağlık, sevgi, iyilik ve mutluluk getir 2024! Çok yorulduk, yıprandık. Yüreğimizin ve beynimizin takati kalmadı. Bize umut ver, yaşamımızı anlamlı kılacak insanlarla yolumuzu kesiştir. Buna insanlık olarak çok ihtiyacımız var.
Gamze Kaya Uz
