Edebiyat

Akşamüstü

AKŞAMÜSTÜ 

Geçmiş, geleceğin içinde dönen değirmen taşıydı
Ömür boyunca hatıralar öğütüp dururdu
Hatıralar suların üzerinden aktığı göze taşıydı
Güneş kadar sıcak, su gibi soğuk yürürdü…

Düşününce uzun duvarlar ve onların dipleri
Orada canlanır geçmişi anımsatan anılar
Denizi hatırlardım elimde olsaydı geçmişin ipleri
Ey canım, güzel yüzlü anılar

Nedir sonsuzdan bir önceki durak
Sürüp giden zamanın ardından
İnsan bizi biz yapan duygularıyla hatırlanacak
Sevmek, akşamüstünü sevmek…

Hikayelerin bitmesi mi ömür sonuydu?
Gündüz bir türlü yeterince yaşanamayan
Bütün düşündüklerim karanlıkta kalıyordu
Gece, kalın bir gedik ince sevdan…

SERKAN BAŞ

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

İlgili Makaleler

Göz Atın
Kapalı
Başa dön tuşu