Edebiyat
Akşamüstü
AKŞAMÜSTÜ
Geçmiş, geleceğin içinde dönen değirmen taşıydı
Ömür boyunca hatıralar öğütüp dururdu
Hatıralar suların üzerinden aktığı göze taşıydı
Güneş kadar sıcak, su gibi soğuk yürürdü…
Düşününce uzun duvarlar ve onların dipleri
Orada canlanır geçmişi anımsatan anılar
Denizi hatırlardım elimde olsaydı geçmişin ipleri
Ey canım, güzel yüzlü anılar
Nedir sonsuzdan bir önceki durak
Sürüp giden zamanın ardından
İnsan bizi biz yapan duygularıyla hatırlanacak
Sevmek, akşamüstünü sevmek…
Hikayelerin bitmesi mi ömür sonuydu?
Gündüz bir türlü yeterince yaşanamayan
Bütün düşündüklerim karanlıkta kalıyordu
Gece, kalın bir gedik ince sevdan…
SERKAN BAŞ