Kızıl ve pembe
Yanağında ve saçlarında
Buçuk bir aşk şarkısı
Akortsuz keman ve kırık notalar
Bir de tiz bir klarnet
Sonsuz bir bayır, gün batımında
Sonsuz bir panayır, simsiyah gecede
Ve Adelina ateşin raksında
Uzun bacakları savurur simsiyah geceyi
Kızıl saçlarıyla yıkanır bir ay düşünde
Adelina
Kırılır tayların nallarında uzak ufuklar
Kızıl saçlarıyla Adelina
Çiçekli bir elbise düşeslerin belinde iğreti
Dalgalanır durur tek kızıl saçların bedeninde
Ah Adelina
Mavi ve yeşil
Sevda ve yalan
Bir de gözler, derin ve karanfil
Akortsuz keman ve kırık notalar
Bir de tiz bir klarnet
Şehirlerin uzağından, insanın tuzağından
Gecenin kıyısından, ateşin soğuğundan
Âşıklarından habersiz, gözleri ayın ışıltısında
Kızıl saçlarına karanfil takar, hayalleri ışıl ışıl
Adelina, yakar âşıkların rüyalarını
Dansı sonsuzcadır uzun bacaklarıyla
II
Adelina, ey perilerin soyundan çingene kızı
Yıldızlar taç olmuş kızıl saçlarına
Raks ederken uzun bacaklarından soyunur
İpekten eteğin, düşlerin ve gönül sızın
Akortsuz keman ve kırık notalar
Bir de tiz bir klarnet
Şehirlerin en kuytusunda seni söyler
Üç beş aşığın, şarabın sarhoşluğunda
Dillerinde uzun ve ucuz şiirlerle
Yangın yeri göğsün ey çingene kızı
Kimi sarayları sana sundu içinde
Düşeslerden hizmetçilerle
Kimi diyarları serdi ayaklarına
Kralların taçlarından yatağıyla
Kimi yüreğinin son atışlarını bıraktı avuçlarına
Kimi kölesi oldu kızıl saçlarının uğruna
Sen gülüyordun geçip gidiyordun
Uzun bacaklarınla dans ederek
Gönülleri ateşe salıyordun
Biliyordun Adelina
Seni sevecek biri varsa eğer
Tanrıların kutsadığı ölümsüz aşkı
Dudaklarıyla taşımalıydı
Sana,
Geceleri ay gerdanına indirmeli
Güneşi her sabah sana sunmalıydı
Düşlerini alıp gerçeklere çevirmeli
Yedi dünyayı sana hediye etmeliydi
Biliyordun Adelina
Kızıl saçlı perilerin en güzeli çingene kızı
Sen destanların koynunda doğduğunu
Raks ederken uzun bacaklarından soyunur
İpekten eteğin, düşlerin ve gönül sızın
-III-
Her kalbin anahtarı vardır
Biliyordu ihtiyar falcı
Bir ay gecesinde kulağına fısıldadı
Yıldızlar korktu evvela, sonra karanfiller
Duymasın çeribaşı
Kızıl bir mevsimde kuruldu oba
Denizle şenlenmiş bir şehrin kenarına
Fallar çıktı, tutuldu Adelina
Aşkın sarmaşıklarına dolandı
Ve bir gece şahitken ay
Sarıldı aşkın kollarına
Dörtnala koşarken küheylan
Dağları uçarcasına geçti
Yayıldı kızıl saçların kokusu
Soldu karanfiller, söndü yıldızlar
Unutuldu bir anda efsaneler
IV
Bohem bir yaz günü kırıldı kemanın telleri
Boynu bükük kaldı karanfillerin
Panayırlar kaybetti hevesli gülüşlerini
Kurudu kadehlerde şarabın tortusu
Ve sustu tiz klarnet
Toplanıp giderken çingeneler uzak ufuklara
Herkesin sus pus dilinde
Acı bir şarkı bestelendi
Adı Adelina:
Tanrıların kayıp kızıydın sen
Karanfillerin kızılıydı saçların
Şehirlerin ve beylerin hep
Kızıl sevdasıydın sen Adelina
Adelina güzeller güzeli
Sevgililerin en güzeli
Dans ederken ateş başında
Seni görenlerin başı dönerdi
Adelina, Adelina, Adelina
Tanrıların kayıp kızıydın sen
Buğdaysı narin tenin, yeşil gözlerin
Uzun bacakların, ince belin
Rakkaselerin ecesiydin sen Adelina
Mehmet Özcan YASDIBAŞ
